Een aantal jaren geleden heb ik voor mezelf een keer allemaal mooie citaten opgeschreven en ik gebruik ze nog steeds. Soms schrijf ik een citaat op een kaartje wat ik naar iemand stuur, of ik hang er een tijdje een op ergens in huis. Dat kan ook wel eens heel goed zijn voor me:-). Of ik lees ze zomaar weer eens een keertje. Hieronder heb ik 20 van mijn lievelingsuitspraken voor jullie opgeschreven en later hoop ik dat in een ander bericht nog eens te doen. Van sommigen weet ik niet goed van wie ze zijn. Als ik het wel weet heb ik het er achter geschreven.
Vrij vertaald: Er is geen put zo diep, of de hand van God is dieper.
1) In acceptatie schuilt vrede. Amy Carmichael 2) Wanneer we onze blijdschap in God vinden, houdt Hij niet op, ons blijdschap te schenken. C.H. Spurgeon 3) God gebruikt onze problemen als bouwmateriaal voor Zijn wonderen. 4) Als de Heere ons voor elk gedrag een voorschrift had willen geven, was er geen andere relatie nodig geweest dan die met de bladzijden van een boek. Elisabeth Elliot 5) Er is geen situatie zo wanhopig dat de Heere niets kan uitrichten. 6) Iets kleins is iets kleins, maar betrouwbaarheid in iets kleins is iets groots. Hudson Taylor 7) Stel jezelf, je bekwaamheden en je geld ter beschikking van God. Hij kan er zoveel meer mee doen dan jij. Corrie ten Boom 8) De Herder is zoveel meer bezorgd dat de schapen op de plek komen waar ze thuishoren dan de schapen zelf. Elisabeth Elliot 9) Het geheim is Christus in mij, niet een andere reeks omstandigheden. Elisabeth Elliot 10) Ik heb vele dingen in mijn handen gehad en ik heb ze alle verloren. Maar alles wat ik in Gods handen heb gelegd, bezit ik nog steeds. Maaten Luther
Vrij vertaald: Het is veilig om Hem te vertrouwen in het vervullen van de verlangens die Hij Zelf in jou heeft gelegd.
11) De onbeperkte hulpbronnen van Christus zijn genoeg voor onze nooit eindigende noden. Corrie ten Boom 12) Wees nooit bang om de onbekende toekomst over te laten aan een God die jou kent. Corrie ten Boom 13) Christus is gestorven, Christus is opgestaan en Christus zal terugkomen. Elisabeth Elliot 14) Schenk mij Uzelf, want zonder U zou mijn verlangen niet vervuld zijn, al ontving ik alles wat U gemaakt hebt. Augustinus 15) Voed je geloof en je twijfel zal verhongeren. 16) Doe wat je kunt met de middelen die je hebt op de plek waar je bent. 17) De diepste geestelijke lessen worden geleerd tijdens periodes van lijden. Elisabeth Elliot 18) Wie zijn hele vertrouwen aan de Heere schenkt, kan gelukkig zijn als anderen wanhopen en twijfelen. C.H. Spurgeon 19) Een genadige Vader doet ons dingen verliezen, zoals een boom zijn bloemen moet verliezen voordat hij vrucht kan dragen. Elisabeth Elliot 20) Gisteren is voorbij, morgen komt nog en vandaag helpt de Heere. Dit waren ze. Binnenkort zien jullie als het goed is de volgende 20 wel verschijnen ;-).
Dit bekende liedje zing ik bijna iedere dag voor mijn zoontje en ik blijf het mooi vinden. Als je wat oudere kinderen hebt kun je proberen om het in canon te zingen, dat doen ze aan het eind van het filmpje ook. Het lied is gebaseerd op de woorden van psalm 121:
'Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft. Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.' (Psalm 121: 2 en 3)
Erg leuk plaatje hierboven ;-). Het is natuurlijk een beetje overdreven, maar toch zit er wel een kern van waarheid in. Vrouwen zijn over het algemeen genomen een stuk gevoeliger en emotioneler dan mannen. Ik dacht dat ik altijd al prima wist dat mannen en vrouwen van elkaar verschilden, maar sinds ik getrouwd ben kan ik me toch weer verbazen over de verschillen die soms opeens overal op lijken te duiken. Mijn man en ik hebben het gelukkig wel erg goed samen. Ik houd ontzettend veel van hem en ik ben erg blij dat ik met hem getrouwd ben! Maar verschillend zijn we wel en het is niet altijd vanzelfsprekend dat we elkaar direct begrijpen. En daardoor kunnen we elkaar soms per-ongeluk pijn doen, terwijl we dat eigenlijk helemaal niet willen! Pas kreeg ik op een conferentie de kans om een workshop te volgen over dit onderwerp en het leek me goed om dat te doen. Ook heb ik naar een mooie lezing geluisterd. Hieronder wil ik graag een aantal dingen met jullie delen over wat ik heb geleerd:
* Waarom heeft de Heere ons eigenlijk zo verschillend gemaakt?
Een tijdje geleden hoorde ik in een lezing een hele mooie uitleg over de tekst in Genesis 2:18 waar de Heere zegt: Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem.' Letterlijk betekent het in het Hebreeuws: Iemand die tegenover je staat. Er wordt vaak gezegd dat een man en vrouw naast elkaar moeten staan, dat ze dezelfde richting op moeten kijken enz. En dat is allemaal heel mooi en natuurlijk ook helemaal waar. Maar de Bijbelse waarheid in deze tekst is dat er staat: iemand tegenover hem. We staan dus als man en vrouw tegenover elkaar. Als je tegenover elkaar staat heb je een groot gezamenlijk blikveld. Heel veel dingen kun je samen delen. Je man ziet heel veel dingen die jij ziet en hij snapt ze ook. Maar als je tegenover elkaar staat is er een deel van wat jij als vrouw niet kan zien, maar je man wel: het deel wat achter jou ligt. En er is ook een deel wat je man niet kan zien, maar jij wel: het deel wat achter je man ligt. (Zie plaatje) En ook al vertelt je man van alles over het deel wat achter jou ligt en hij legt het allemaal uit, jij bent niet zo gemaakt dat je dat kan zien. Vaak heeft een stuk van dit gedeelte bijvoorbeeld te maken met logica en verstand. Een man is daar vaak beter in, ziet de dingen hierin scherper. Je zult hem dus moeten vertrouwen als hij over dit gedeelte praat en dat uitlegt. Andersom is er bij je man ook een heel gebied wat hij niet kan zien en jij wel. Dit gebied heeft bijvoorbeeld vaak te maken met gevoelens en intuïtie. Een vrouw is vaak gevoeliger en ziet hierin vaak dingen die een man niet altijd in de gaten heeft. Daarin zal hij jou moeten vertrouwen. Dit betekent dus dat jullie op een bepaald gebied helemaal afhankelijk zijn van elkaar. Dit betekent ook dat je man niet alles kan begrijpen wat jij ziet, want hij ziet dat ene stukje niet. En jij kan ook niet alles begrijpen wat hij ziet. Maar dat hoeft ook niet, want hij heeft jou en jij hebt hem! Praat dus over dat ene stukje wat de ander niet ziet en luister ook vooral naar elkaar. Want als je dat gaat doen, groeit er een stukje intimiteit en vertrouwen wat er anders niet zou zijn. Dan vorm je (ondanks de verschillen) een eenheid die heel krachtig is. En zo heeft God het bedoeld!
* Hoe kan ik als vrouw ervoor zorgen dat mijn man en ik dichter bij elkaar komen (ook al zijn we verschillend)? 1) De juiste verwachtingen hebben Bovenstaande uitleg over Genesis 2:18 heeft me bewust gemaakt van het feit dat ik nooit moet verwachten dat mijn man mij helemaal kan begrijpen. Want er is een stukje wat hij niet ziet en ik wel. Dit betekent ook dat er niet èèn man is die alles van mij zal begrijpen, want die bestaat niet! En het is de Heere Zelf Die het zo heeft gemaakt. 2) Weten wat voor een man belangrijk is In de eerste plaats is het heel belangrijk voor een man dat hij gerespecteerd wordt door zijn vrouw. In de workshop werd gezegd dat mannen zich liever niet-geliefd voelen, dan onbekwaam en niet-gerespecteerd. Voor mij is het juist het allerbelangrijkste dat ik me geliefd voel en dat ik daarin wordt bevestigd. Dus vanuit mezelf ben ik heel erg geneigd hem veel liefde te geven (op mijn manier). Toch hebben onze mannen veel meer ons respect nodig. Niet alleen als ze het verdienen, maar altijd. Het bevestigd hen in hun man zijn. Het stimuleert ze om door te gaan. In Efeze 5: 22 is de opdracht voor ons: 'Vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig, zoals aan de Heere.' Dit betekent dat we onze mannen hoogachten, dat we hen eren en de leiding laten nemen. Op die manier kan ik mijn liefde voor mijn man laten zien.
In de tweede plaats is lichamelijk contact heel erg belangrijk. Tijdens de workshop werd verteld dat mijn lichamelijke verlangen naar mijn man grote invloed heeft op zijn welzijn en zijn zelfvertrouwen op alle terreinen van zijn leven. Dat gaat echt heel diep! Ik moet er dus goed op letten dat ik daar als vrouw genoeg aandacht aan geef, want vanuit mezelf doe ik dat niet altijd.
3) Vertellen wat er allemaal in mijn hoofd omgaat!
Wat je bij een vrouw aan de buitenkant ziet, is zelden de werkelijkheid. Wij vrouwen zijn best wel ingewikkeld voor mannen. Ik kan soms zeggen dat het goed met me gaat en dat echt denken, terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo is. Wat hiernaast op het tegeltje staat, zou natuurlijk ontzettend handig zijn al dat altijd zo was. En dat groeit in het huwelijk ook en dat is heel mooi! (Tenminste bij ons gelukkig wel ;-)) Maar als we willen dat dat groeit is het wel heel belangrijk dat wij steeds vertellen wat er allemaal in ons hoofd omgaat! Want mannen weten dat anders echt niet. Voor hen voelt het soms een beetje alsof ze zich in een soort moerasgebied begeven als ze proberen een vrouw beter te leren kennen. 4) Goed onthouden dat mannen net als een pizza zijn (met verschillende vakjes)!
Deze heb je vast wel eens eerder gehoord. Vrouwen zijn net als een
bord spaghetti en mannen zijn net als een pizza die verdeeld is in verschillende partjes. Bij een bord spaghetti zit alles door elkaar heen geweven en alles heeft met elkaar te maken. Dat is bij ons vrouwen ook echt zo. Spaghetti bestaat uit allemaal losse eindjes, die allemaal invloed hebben op elkaar. En als iemand iets vervelends heeft gezegd tegen ons, dan heeft dat meteen invloed op ons hele wezen. Dan zijn we uit balans. Een man heeft het hierin wel wat gemakkelijker (vind ik). Die is als een pizza, opgedeeld in verschillende vakjes, zoals het plaatje hiernaast. Zit hij in het vakje werk, huis, vrienden, sport enz. dan is hij daar helemaal mee bezig en kan hij al het andere vergeten. Ook kan hij heel snel en makkelijk van het ene vakje naar het andere vakje gaan. Het is regelmatig gebeurd dat ik dat een beetje moeilijk kon accepteren. Dan was er iets vervelends gebeurd en was ik nog helemaal een beetje van slag en dan was mijn man al weer vrolijk met iets anders bezig. Dan kan ik best wel een beetje verontwaardigd zijn, want voor vrouwen is dat gewoon een beetje apart. We hebben het er ook een keer over gehad dat ik eigenlijk altijd wel aan mijn man en kind denk. Die draag ik mee in mijn hart en dus ook in mijn gedachten: tijdens het strijken, wassen, boodschappen doen enz. Mijn man zei toen dat hij tijdens zijn werk eigenlijk niet aan ons denkt, want dan is hij gewoon met zijn werk bezig. Dan zit hij in het vakje 'werk'. Als ik denk aan die pizza dan begrijp ik dit soort dingen beter en kan ik het beter accepteren. Het is niet dat mijn man niet van mij houdt als hij tijdens zijn werk niet aan me denkt (en ik wel aan hem) hij heeft gewoon geen spaghettihoofd, zoals ik ;-).
* Nog even een paar leuke dingetjes.....
In de workshop werd gezegd dat vrouwen links en rechts door elkaar heen halen. Een vriendin van mij herkende het niet, maar ik wel. Pas nog gaf mijn man aan dat ik rechts moest en toen ging ik toch bijna links. Maar mannen hebben ook iets. Ze schijnen vaak een beetje kleurenblind te zijn. Een man ziet bijvoorbeeld gewoon de kleur rood en een vrouw kan allerlei verschillende nuances daarin zien. En dan nog iets: mannen hebben een 'pizzavakje' voor werk, gezin, hobby enz. Maar ze hebben ook een vakje en dat is 'leeg' en daar kunnen ze soms ook in zitten met hun gedachten. Ik heb het nagevraagd bij mijn man en die zei dat het inderdaad waar is. Soms denkt hij gewoon aan niets en zit hij in dat vakje leeg. Hoe handig is dat??! Gewoon lekker even nergens aan denken, mijn gedachten staan geloof ik nooit stil...
Ik ben benieuwd of je je een beetje herkent in deze verschillen. Het zal per vrouw ook weer anders zijn, denk ik. En misschien ligt het ook nog aan het aantal jaar dat je al getrouwd bent. Een ding is mij in ieder geval wel weer duidelijk geworden, en dat is dat het ontzettend belangrijk is dat je weet hoe je man denkt. Dan weet je namelijk het beste hoe je hem kan steunen en tot zijn recht kunt laten komen. Dan kun je ook je man liefhebben op een manier die bij hem past. En je man kan je ook helpen op de gebieden waar jij niet zo goed in bent en hij wel. Want wat bij de vrouw soms haar zwakte is, kan bij de man juist zijn kracht zijn. En dat geldt ook andersom. Ik kan soms een groot probleem hebben (denk ik) en dat vertel ik dan tegen mijn man. Die reageert dan met een paar zinnen en heeft zo een handige oplossing. Gewoon omdat hij logisch en verstandelijk nadenkt. Waarom ben ik toch niet op die oplossing opgekomen? Denk ik dan vaak...;-). Praat er dus over met elkaar: wat vindt hij fijn en wat vindt jij fijn? Wat is echt belangrijk voor hem en wat is echt belangrijk voor jou? Dan kun je groeien in eenheid en komt je huwelijk tot bloei. In plaats dat je tegenover elkaar komt te staan kun je dan juist bij elkaar inhaken om samen het beeld van de Heere Jezus en Zijn gemeente te tonen!
P. S. Ik heb dit hele verhaal nog even keurig aan mijn man laten lezen en hij vond dat het zo wel op m'n blog kon ;-).
Heb je geen cadeaupapier meer in huis of wil je een cadeautje een keer mooi inpakken? Gebruik dan eens een tijdschrift als inpakpapier. Het is erg leuk en nog gratis ook. In tijdschriften over wonen staan bijvoorbeeld leuke pagina's die je hiervoor goed kunt gebruiken. Folders van kinderkleding zijn ook leuk. Ik heb nog een hele stapel van vroeger die ik maar niet weg kon doen ;-). Daar heb ik het cadeautje op de foto hieronder mee ingepakt:
Onderstaande cadeautjes heb ik ingepakt met een folder van Loods 5 (een woonwinkel). Heel handig: die folder bestaat uit twee A3-tjes aan elkaar vast, dus dan heb je een groot stuk om te gebruiken:
Het volgende toetje moet je eigenlijk echt een keer maken als je eters hebt, als er iemand jarig is of voor in het weekend. Het is zo ontzettend lekker en ook helemaal niet moeilijk om te maken! Het onderstaande recept is voor ongeveer 5/6 personen. Benodigdheden: 2 a 3 appels beetje suiker/kaneel 125 gram zelfrijzend bakmeel 60 gram (riet)suiker evt. half zakje vanillesuiker 90 gram boter vanille ijs vanille vla
Bereiding: Verwarm de oven voor op 160 graden hete lucht. Schil de appels, snijd ze in stukjes en strooi er een beetje suiker en kaneel over. Verdeel de appelstukjes over een ingevette bakplaat. Mix zelfrijzend bakmeel, suiker, boter en evt. vanillesuiker door elkaar tot er een kruimelig deeg ontstaat. Strooi het deeg over de appels en zet de plaat in de oven. Bak het in een half uur gaar en lichtbruin en de appel crumble is klaar. Maak dan de warme vanillesaus: doe hiervoor wat vanille vla in een bakje en warm het even op in de magnetron. Leg nu op elk schoteltje een stukje appel crumble, bolletje(s) vanille ijs en doe eroverheen wat warme vanillesaus. Tip: Omdat je de appel crumble een tijdje kunt laten staan, kun je hem al voordat je gaat koken klaarmaken. Je kunt hem dan tijdens het eten in de oven schuiven, zodat hij op het juiste moment klaar is. Je hoeft er daarna alleen nog de bolletjes ijs en vanillesaus bij te doen. Geniet ervan!
Op de foto zie je Elisabeth Elliot, een van mijn lievelingsschrijfsters. Deze foto is gemaakt door de verslaggevers nadat haar man in 1956 werd vermoord door Auca-indianen. Zij bleef alleen achter met haar dochtertje. Op de foto zie je dat Elisabeth verdrietig is, maar toch vind ik het zo'n mooie foto. Misschien komt dat omdat ik zo veel van haar heb geleerd. Vooral als het gaat om het lijden en de acceptatie daarvan. Wij gaan allemaal door periodes van (veel) lijden heen in ons leven. Ieder op zijn eigen manier. Soms is dat lastig te accepteren. Het is vaak heel moeilijk om dit blijmoedig te blijven zien als leiding van de Heere. Maar in haar boekje 'Wees stil mijn ziel' wil Elisabeth ons daarin een aantal lessen leren. Ze geeft zes handvaten in moeilijke omstandigheden die tot acceptatie en vrede leiden:
1) Bepaal je houding. In 2 Korinthe 12:10 staat: 'Daarom heb ik een behagen in zwakheden: in smadelijke behandelingen, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus wil.' Natuurlijk hebben wij dit van nature helemaal niet. Maar je kunt je zwakheden bij het kruis brengen en je ontvangt Gods kracht. Je kunt je zonden bij Hem brengen en je ontvangt Zijn rechtvaardigheid. Je brengt je verdriet bij Hem en je ontvangt Zijn vreugde. Als je ervoor kiest om te vertrouwen op Zijn trouw in elk detail van je leven zal dat je in staat stellen om je te verheugen. Zelfs ook in de verwarrende en moeilijk te begrijpen details die je anders zouden ontmoedigen.
2) Leg je pijn bij God neer. Wij kunnen zelf niet goed met onze pijn omgaan, ga daarom naar de Heere met je pijn. Vertel Hem maar gewoon alles. Ga niet eerst naar je man of je beste vrienden. Het eerste wat je zou moeten doen voordat je op iemands schouder uithuilt, is je pijn bij God neerleggen. En dit zul je misschien heel veel keren moeten herhalen! Maar Hij weet hoe Hij het goede voort moet brengen uit het slechte.
3) Ontvang wat God je geeft met open armen. Dit is een moeilijke. Accepteer wat je niet kunt veranderen als een vrijwillige keuze. Het helpt om te bedenken dat dat wat met je gebeurt, tot in het kleinste detail, Gods toestemming wegdraagt. Want als er ook maar iets met ons zou kunnen gebeuren zonder Gods toestemming, dan zou dat betekenen dat God niet over alle dingen controle heeft. En dat heeft Hij wel! Geloof dat alles wat met jou gebeurt voortkomt uit het volkomen heilige en volkomen liefdevolle plan van God voor jou leven.
4) Hernieuw je toewijding aan Hem. In Psalm 56:4 staat: 'Op de dag dat ik vrees, vertrouw ik op U.' We zien daar emotie (op de dag dat ik vrees), maar ook wilskracht (vertrouw ik). Ondanks je emotionele toestand, kun je je opnieuw aan Hem toewijden in een volkomen vertrouwen op Hem! Hij weet echt wat Hij doet!
5) Prijs Hem zoals Habakuk deed. Habakuk zou er vast niet zo blij mee geweest zijn als er geen vijgen aan de boom hingen, er geen druiven groeiden en er geen vee in de stal zou zijn. Maar ondanks dat zegt hij in Habakuk 3: 18: 'ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen, mij verheugen in de God van mijn heil.' Je hoeft niet de hele tijd met een glimlach rond te lopen en net te doen alsof je blij bent als er iets vreselijks gebeurd is. Maar als je een kind van de Heere mag zijn kun je je altijd vasthouden en verblijden in deze volkomen waarheid: 'Christus is gestorven (voor mij), Christus is opgestaan (voor mij) en Christus zal terugkomen (en dan mag ik altijd met Hem zijn)...'
6) Doe het volgende ding. Dit is een van de motto's geworden in het leven van Elisabeth. Het betekent eenvoudig dat je verder gaat met de dingen die de Heere je op dat moment geeft. Ook in moeilijke periodes, doe dat wat je hand vind om te doen: samen met Hem. Zoals het staat in deze verzen van een onbekende auteur:
Veel vragen, veel angst,
Veel twijfels zijn tot rust gebracht.
Moment na moment, worden vanuit de hemel,
Tijd, gelegenheid en leiding gegeven.
Vrees niet voor morgen, koningskind.
Vertrouw het aan Jezus toe,
DOE HET VOLGENDE DING.
Doe het onmiddellijk, doe het in gebed;
Doe het vol vertrouwen, alle zorg afwerpend;
Doe het met eerbied, het oog gericht op Zijn hand.
Die het voor u gelegd heeft met ernstig bevel.
Blijf bij de Almachtige, veilig onder Zijn vleugels,
Laat alle uitkomsten los,
DOE HET VOLGENDE DING.
Kijken naar Jezus, steeds eerbiediger,
In werken of lijden moet u houding zijn,
In Zijn tedere aanwezigheid, in de rust van Zijn kalmte,
Zij het licht van Zijn gelaat uw psalm,
Prijs en zing, sterk in Zijn getrouwheid,
Dan, als Hij u wenkt,
DOE HET VOLGENDE DING.
Misschien heb je als je dit leest zoiets van: dat is wel heel makkelijk gezegd! Als er echt iets heel ergs is gebeurd...Mij helpt het dan om te bedenken dat het Elisabeth is die dit heeft geschreven. Zij heeft toch recht om te spreken? Als je op 29-jarige leeftijd weduwe wordt doordat je man op een vreselijke manier wordt gedood (juist op het moment dat hij het Evangelie aan anderen wil vertellen) dan weet je wat lijden inhoudt. Ze zegt niet zomaar iets, ze weet waar ze over praat. En de Heere gebruikte haar, juist door haar lijden heen, om voor vele andere mensen tot zegen te zijn. En dan nog iets: zullen wij nooit vergeten hoe de Heere Jezus Zelf wel niet voor ons geleden heeft? Het kruis en al het lijden eromheen is vreselijk geweest. Het ging zo ontzettend diep! En als wij Zijn voetstappen willen navolgen dan hoort daar ook het lijden bij. Maar als wij lijden mogen wij weten dat Hij in alles met ons meelijdt en dat Hij altijd voor ons bidt als onze trouwe Hogepriester!
Tot slot nog een mooi filmpje van Corrie ten Boom met als thema: 'God kan het kwade (lijden) ten goede keren.' Wel even kijken hoor, het kost je maar een paar minuutjes van je tijd...Haar filmpjes zijn zo heerlijk eenvoudig, maar bezitten tegelijkertijd toch ook zo'n diepe waarheid!
'En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn.' (Romeinen 8:28)
Deze labels kwam ik 'per ongeluk' tegen toen ik eigenlijk ergens anders naar aan het zoeken was, maar ze zijn erg leuk. Als je hier klikt kun je ze uitprinten. Je kunt hem bij de printversie al vergroten, als je hem nog groter wilt hebben kun je de afbeelding natuurlijk ook kopiëren/plakken in Word en daar uitvergroten. Print een keer een velletje uit en je kunt ze voor van alles en nog wat gebruiken. Bijvoorbeeld als kaartje aan een cadeautje/bloemetje/traktatie, of je kunt er een mooie spreuk opzetten en die een tijdje op je prikbord hangen. Ook kun je ze op een mooi schrift plakken of op de buitenkant van een envelop en daar het adres in schrijven. Genoeg ideetjes te bedenken ;-).
Ons jongetje is inmiddels al weer ruim 5 maanden en gaat steeds meer dingen begrijpen. De vraag komt dan ook vaker bij me op hoe we hem al iets van de Heere kunnen laten zien. Hij is natuurlijk nog erg klein, maar toch geloof ik dat wij als ouders ook op deze leeftijd al iets kunnen betekenen voor onze kinderen. * Een bemoedigend verhaal
Ik begin even met een bemoedigend verhaal. Soms kun je je namelijk afvragen of alles wat je doet wel echt nut heeft en of het allemaal niet een beetje overdreven is. Maar als deze vraag bij me boven komt dan denk ik aan het waargebeurde verhaal wat ik een keer heb gehoord. Er was een vader die heel vaak voor zijn kleine dochtertje een bandje afspeelde waarop de Bijbel werd voorgelezen. Heel veel mensen vonden dat vreemd want ze kon er toch niets van begrijpen, ze was nog veel te klein. Toen ze volwassen was ging ze naar een Bijbelschool waar ze veel Bijbelteksten hoorde en moest leren. Op een keer zei ze tegen haar vader dat ze het niet zo moeilijk vond om die teksten te onthouden, omdat het net leek of ze ze vroeger allemaal al eens eerder had gehoord… * Bidden Wat we kunnen doen voor onze kleintjes is: bidden! Heel belangrijk: een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand. Ik ben zelf soms met van alles en nog wat druk en dan vergeet ik vaak dat gebed het krachtigste wapen is in onze strijd...We kunnen niet alleen voor hen bidden, maar ook met hen bidden. Wij bidden bijvoorbeeld altijd hardop met ons zoontje als hij in zijn bedje ligt voordat hij gaat slapen.
* Veel liefde geven Wij moeten onze kinderen op zoveel mogelijk manieren onze liefde laten zien op een manier die bij hen past. We kunnen vaak tegen ze zeggen dat we heel veel van hen houden, met ze spelen, hen aandacht geven en lekker vaak knuffelen. (Als ze dat tenminste leuk vinden, die van ons gelukkig meestal wel:-)). * Onze tijd geven Alles wat ik in dit stukje noem kost tijd. Het is zo belangrijk dat wij bereid zijn om onze kleintjes tijd te geven! Hoe vaak zijn we niet met andere dingen bezig? Maar kinderzielen zijn zo kostbaar! Kinderen zijn niet zomaar iets: 'Zie, kinderen zijn het eigendom van de HEERE, de vrucht van de schoot is Zijn beloning.'(Psalm 127:3) Pas las ik in een boek over opvoeding over een moeder met visie: 'Zij kijkt verder dan de luiers en al het werk dat het opvoeden van kinderen met zich meebrengt. Wanneer zij haar baby in de armen houdt, ziet ze een goede jongeman voor zich die met God wandelt.' Is dat onze tijd niet waard? * Een voorbeeld zijn Het is belangrijk dat onze kinderen, hoe klein ook, aan ons zien dat wij veel van de Heere houden en Hem willen dienen. Zien onze kinderen ons bidden, zingen, liefhebben? Zien ze dat we tevreden zijn en dat we diep van binnen rust hebben? En zien ze dat mama veel van papa houdt en hem respecteert? Ik weet dat we hierin niet perfect zijn, dat ben ik ook niet. Er zijn dagen dat ik moe ben en er zijn dagen dat ik me helemaal niet zo opgewekt voel. En dan verloopt alles echt niet vlekkeloos. Maar we mogen God elke dag vragen om hulp. Waarschijnlijk hebben heel kleine kinderen ook nog niet alles in de gaten (misschien wel meer dan we denken...) Toch is het goed om ons hiervan bewust te zijn. Kinderen kijken naar ons en doen ons na. Ons voorbeeld heeft een grote invloed op wie ze uiteindelijk zullen worden. * Het Evangelie vertellen Mijn man en ik vertellen Kaleb regelmatig het Evangelie. We vertellen dan eenvoudig hoe we door de Heere Jezus gered kunnen worden. Gewoon als hij bij ons is of als we met hem rondlopen.
* Bijbelkwartiertje Elke morgen houd ik met Kaleb Bijbelkwartiertje. Dan zet ik hem in zijn wipstoel en lees ik hem eerst een stukje voor uit de Bijbel. Natuurlijk kan ik prima voorlezen uit een kinderbijbel, maar toch kies ik tijdens dit moment voor het lezen uit de 'gewone Bijbel'. (Even tussendoor: ik heb op dit moment ook nog niet echt een heel mooie kinderbijbel in huis. Dus: als je dit leest en je weet een mooie kinderbijbel zou je dat dan even onder dit berichtje bij de reacties willen zetten? Dat zou ik fijn vinden!) De reden dat ik kies voor de 'gewone' Bijbel is dat ik die het mooist en krachtigst vind overkomen. Ik geloof ook dat hoe jonger de kinderen het Woord van God horen hoe sneller ze het zullen gaan begrijpen en er aan zullen wennen. Als ik voorlees leg ik ook dingetjes aan hem uit. Na het lezen ga ik voor hem bidden en meestal bid ik dan ook specifiek voor dat wat ik in net heb gelezen uit de Bijbel. Hierna zing ik met de gitaar een aantal liedjes voor hem. Om eerlijk te zijn weet ik niet zo goed wat het hem zegt en doet. Zo’n kleintje begrijpt dat toch nog niet? Toch geloof ik wel dat de Heere het wil zegenen. Kaleb vindt het in ieder geval fijn: alleen al dat stukje aandacht. Hij zit me meestal aan te kijken alsof hij alles helemaal begrijpt ;-). Bovendien is het voor mezelf ook fijn, want ik neem op dit moment zelf ook de rust om een stukje hardop uit de Bijbel te lezen. Tot nu toe lukt het nog om het bijna iedere dag te doen, ik hoop dat ik dat ook in de toekomst vol blijf houden. * Woorden van genade spreken Vriendelijke woorden bepalen de sfeer van een heel huishouden. Wat is het mooi als er genadige woorden uit onze mond komen. Tijdens het voeden, verschonen en op vele andere momenten kunnen we opgewekte, vriendelijke en liefdevolle woorden spreken.
* De sfeer in huis In een artikel van de Gezinsgids werd gezegd dat heel jonge kinderen al op een positieve manier kunnen wennen aan een 'godsdienstige sfeer.' Denk bijvoorbeeld aan Bijbellezen aan tafel, gesprekken (evt. met de andere kinderen erbij) waar de kleintjes bij zitten, eindigen met gebed enz. En wat voelen en zien de kleintjes om zich heen? Is er rust en vrede in je huis? Een liefdevolle werkwijze van een moeder zorgt voor een liefdevolle atmosfeer in huis. * Gehoorzaamheid oefenen Een baby/kind moet leren dat het een individu is dat onder gezag staat van God en de ouders. Ik las in 'De weg naar het kinderhart' van Tedd Tripp dat dit de belangrijkste les is in de fase van baby tot kleuter. Daarom is het ook belangrijk dat het, hoe jong ook, gehoorzaamheid leert. Ik vind dit wel een lastig punt: wat begrijpt mijn zoontje nu wel en wat niet? Wat gebeurt expres en wat per ongeluk? Ik merk wel dat het eigen willetje steeds meer boven begint te komen. Wij zijn nu zelf vooral bezig met het rustig uitleggen (zonder boos te zijn!) van wat wij als ouders willen. Vervolgens doen we dat voor en oefenen we dat. Soms trappelt Kaleb heel hard met zijn beentjes op het aankleedkussen en dat is best wel onhandig. We leggen dan zijn beentjes stil en vertellen hoe het moet. Om eerlijk te zijn was het schrijven van dit stukje ook meteen weer een goed 'opfrissertje' voor mezelf. Ik schiet in veel dingen te kort en ik besef heel goed dat wij onze kinderen niet zelf kunnen redden...Maar de Heere weet wel wat we verlangen voor onze kleintjes. Hij kent het verlangen van ons hart. En ik ben zo blij en dankbaar dat wij een genadige God hebben Die ons wil helpen en steunen in het moederschap. Die dwars door onze fouten heen Zijn volmaakte plan volbrengt. Het is goed om ook hierin te hopen op Hem. De Heere Jezus zegt Zelf: 'Hebt u nooit gelezen: Uit de mond van jonge kinderen en van zuigelingen hebt U voor Uzelf lof tot stand gebracht?' (Mattheüs 21:16)
